Hoe chocola een vrouw gelukkig kan maken

It has been another 11 days en nog steeds gelukkig met mn nieuwe coupe! Ik heb me weer lekker vermaakt afgelopen tijd hier in het nog altijd met zonovergoten Barcelona (oke ik overdrijf, laatste dagen is het wel n beetje frisser geworden) maar geen regen en onweer, en wél zonneschijn.
Afgelopen weekend was het feest hier, La Merce noemen ze het. Het is weer een van de zoveel feestdagen van de Catalanen die vinden dat ze voor elk wissewasje een feestdag verdienen (mij hoor je overigens niet klagen, ik was de maandag lekker vrij!)
Dit keer vierden ze dat de zomer over was en iedereen weer aan het werk/naar school moest, wat er ongeveer zo uitziet: een lang weekend de straat op om te zuipen, dansen, stapelen (leg ik later uit), zingen en eten! Op vrijdag begonnen we vol goede moed bij Forum, een groot terrein met een open arena waar een rap-concert werd gehouden. Op zich best leuk, de mensen dansten niet echt maar zaten meer gewoontjes te luisteren en hun biertje te drinken. Toen we daar genoeg van hadden gingen we rondlopen over het terrein waar verschillende podia waren met Spaanse acts. Maar het was gezellig met de meiden, hebben een patatje met gegeten en zijn om half 3 naar huis vertrokken.
Zaterdag was het weer huisvrouwendag dus de halve dag ingelast voor boodschappen etc. Ik kan niet wachten tot ik mn Bicing pasje heb, dan hoef ik niet naar huus te lopen. Maar ik geloof dat hij uiteindelijk mijn postvakje wel bereikt, en anders ga ik langs het hoofdkantoor wat hier dichtbij zit. ´Savonds was het tijd voor het echte werk: een optreden van Amp Fiddler. Ik kende de beste man nog niet voordat ik hierheen kwam, maar na wat research op internet kwam ik erachter dat hij relaxte muziek maakt en echt groot is in de soul-wereld. En als echte celebrity kan je natuurlijk niet op tijd komen, nee, dan kom je gewoon een reasonable anderhalf uur te laat opdagen! Maar, sympathiek als de Spanjaarden zijn, hadden ze een inval-act klaarstaan: een oudere (waarschijnlijk beroemde) vrouw in glitterjurk die de voetjes van de zittende oudere garde wel deed bewegen. Wij vonden het niet te boeiend en zijn een rondje gaan lopen door de buurt want echt, op elke hoek, in elke straat en op elk plein was wel wat te zien of te doen!
Om half 1 begon mr Fiddler te spelen en maakte het wachten zeker waard: hij is een entertainer die de stem en de moves heeft om het publiek volop te laten genieten van zijn muzikale talenten! Na 2 uur performen waren we dan ook best moe en liepen richting huis, waar we Amp backstage tegenkwamen en natuurlijk (groupies als we zijn): FOTO! En hij was nog aardig ook.
Zondag was er geen tijd om uit te slapen want om 12 uur begon er een groot spektakel op een pleintje dichtbij mij. Menselijke toren noem ik het voor het gemak, want de Catalaanse titel weet ik niet. Mijn huisgenoot wist me te vertellen dat je dit móest zien, omdat dit alleen in en rond Barcelona voorkomt. Het gaat zo: de mannen staan klaar om de vrouwen, die op hun schouders staan, steun te geven. Vervolgens klimmen de tieners bovenop de schouders van de vrouwen, waarna de peuters aan het werk worden gezet: als aapjes klimmen ze over de mannen, vrouwens en tieners om zo de bovenste laag van de toren te vormen. Na hun hand te hebben opgestoken moeten ze maken dat ze wegkomen (lees: als tarzan van een lier, wat in dit geval de ruggen van de mensen onder hun was, naar beneden glijden) want tegen de tijd dat ze boven zijn begint de toren al te wankelen! 3 keer ging het goed, 1 keer viel de toren om en belandden tieners en vrouwen bovenop de mannen. Godzijdank waren de kindjes van amper 5 jaar oud toen al beneden...LEUK vinden de Catalanen dit, het is een echte eer als je kindje de bovenste laag vormt! Dat hij of zij dan de kans heeft om vervolgens verplettert te worden door 50 volwassenen is niet belangrijk. Je begrijpt, dikke pret! Maar oke eerlijk is eerlijk, ik vind het knap dat ze het kunnen, het vergt veel spierkracht, geduld en als de toren lukt mag je best trots zijn (zie foto´s later vandaag!).
Zondagavond naar een concert van een palestijnse rapgroep DAM die dmv rap de aandacht vraagt voor de behandeling van Palestina door verschillende landen/groepen. Leuk, hoewel ik er werkelijk niets van snapte! Maar aan de stemming te merken sneden ze in Palestina-spelende onderwerpen aan waardoor de aanwezige Palestijnen zich lekker konden laten gaan. Daarna naar een ondergrondse bar geweest, gedanst, gekeken en gelachen!

Maandag alweer de laatste vrije dag waarop Teresa en ik naar de markt bij de haven gingen. Het weer was onvoorstelbaar mooi, ik was in de stemming en heb voor de verandering nog een leuk jurkje gekocht, zeepje en oorbellen. Vervolgens in onze buurt tapas gegeten en rap naar huis om Lost te kijken (ja we zijn officieel Lost verslaafd, en ja its pathetic!) Afgelopen week weer aan de stage wat nog steeds n beetje saai is. Teresa, vanaf gister beter bekend als the Hotmail-girl, heeft wat issues met de baas wat de werksfeer niet bevordert. Maargoed, ik doe mn ding, trek me niet te veel aan van hem en zo kom ik de dag door :)
Ik was trouwens voor de 2e keer vergeefs naar een schoonheidssalon geweest, omdat de schoonheidsspecialiste (aka The Bitch) mijn afspraakdatum schijnbaar niet goed in het Engels kon zeggen, waardoor ik dus 2x voor lul voor de deur stond. Toen ik uit pure agressie voor 10 euro aan chocolade had gekocht, werd mijn huisgenoot Carmen een beetje ongerust en vertelde me dat mijn verslaving zo echt niet langer door kan gaan.... Zodoende ben ik nu dus al bijna 12 hele uren chocolade-vrij, en het vergaat me prima :D Tess en Lisa zijn gisteravond ook nog aangekomen dus het belooft een gezellig weekend te worden!

Genoeg nu! Keep me posted en degene die het nog niet hebben, neem skype! (Emma!)

Liefs, mij
PS voor de andere kant van de gebeurtenissen (lees: Teresa´s weblog), check tewatha.waarbenjij.nu