In een notendop....ongeveer

Poeh
And yes it has been another two-and-a-half-weeks en nee ik heb niet niet geschreven omdat ik niets te vertellen had, ik heb juist zo ontzettend veel gedaan dat ik geen tijd/puf had om mn blog te schrijven..Maar hier ben ik dan, versuft door een zeer enerverend weekend, kijkend in mijn agenda onder het genot van een watertje…where shall I begin?

Eind oktober hadden we een luie zondag gepland die we, zoals gewoonlijk, reserveren om asociaal lang uit te slapen, rond te lopen in de buurt en thuis schoon te maken. Gelukkig was daar Dena die met het geniale idee kwam om zondag een dagje naar Tibidabo te gaan, een berg aan de rand van de stad met een ‘magnificant view over the city’ en een mooie kerk. Ik had er al wat over gehoord en geloofde ook wel dat het mooi zou zijn, maar een dagje nietsen klonk mij ook niet verkeerd in de oren. Maargoed, ik liet me niet kennen en off we went met de bus naar de top van de berg. Nadat we een plekje hadden gevonden bij de kerk waar we heerlijk van de zon konden genieten kon het uitpakken beginnen want iedereen had wat lekkers meegenomen. Vanaf het moment dat we Dena haar chocolade taart proefden werd ze officieel tot Queen of the day bekroond, want die was echt HEAVEN! (zoals ze zelf wel eens dingen (voornamelijk chocolade-dingen en beautybehandelingen) beschrijft). Toen we daar zo een paar uurtjes zaten, genietend van de zon, het uitzicht en de gezelligheid besefte ik voor het eerst dat ik in Barcelona woon en begin dit stukje bij beetje meer te waarderen.

Ook Halloween konden we niet aan ons voorbij laten gaan, gezien het feit dat dit best een big thing is hier. Ik heb geen kids over de straat zien lopen, verkleed en met vergelijkbare hoeveelheden snoep als waar ik vroeger mee thuiskwam na Sint Maarten, want eigenlijk zijn het alleen de studenten en 30ers die het fanatiek vieren. Op woensdag de 31e , gewapend met een holster inclusief klapperpistool, politie-zonnebril a la George Michael en zilveren ster-badge ging ik met Teresa de Disco-Queen op pad. Eerst een drankje gedaan met Lisa, onze Amerikaanse collega van stage. De Trava’s (verkleed of..toch niet) konden geen genoeg krijgen van Teresa’s afro en na een fotoshoot met de vrouwelijke mannen gingen we naar een huisfeestje van een andere collega. Daar ook een drankje gedaan en op naar een Erasmus feest, wat meestal betekent: veel studenten, veel drank, veel kostuums oftewel: gezelligheid! (op zn students dan) Na wat mensen neergeklappert te hebben had ik het wel gezien en zijn we naar huis gegaan. Conclusie: Halloween is niet echt mijn ding :). Of ik had gewoon mn dagje niet. Gelukkig was het 1 november Allerheiligen en hadden wij, verassend genoeg, een lekker dagje vrij!

Vorige week zondag zijn Dena, Teresa en ik naar Port Aventura geweest, een soort SixFlags/Walibi op 2 trein-uurtjes van Barcelona af. Plan was om met een super grote groep heen te gaan omdat Jocelyn vrienden op bezoek had, maar jammer genoeg was ze die zondag ziek (lees: hangover!) en bleven we met zn drietjes over. De treinreis ging voorspoedig, leuk om eens door de omgeving te reizen, ik had geen idee dat het rond Barcelona zo landelijk was en zoveel bergen en groen had.
Het park was echt groot, we zijn dan ook meerdere malen met ons super gevoel voor richting de weg kwijt geraakt. Maar aan het eind van de dag hadden we toch bijna alle (spannende) attracties gehad, inclusief de Duikboot-simulator die voor kinderen tot 12 jaar heel leuk scheen te zijn. Wij daarentegen stapte nietsvermoedend in en hadden de rit van ons leven! Op een scherm zag je de voorruit van de ‘onderzeeer’ die heel hard door een gezonken schip racete om te ontkomen aan een supergrote alles-etende visrobot. Ondertussen simuleerde de bankjes de bewegingen die daarbij hoorde en grappig genoeg voelde het menige keren alsof we echt recht naar beneden vaarden, scherpe bochten maakten etc. Teresa zat zo in het verhaal dat ze bij de manouvres van onze boot meerdere keren gillend met haar armen in de lucht zwaaide :-D dikke pret dus. Volledig voldaan door de attracties en de verschillende lekkernijen konden we bij het treinstation nog een uur op de trein wachten die door onbekende redenen niet was gekomen. Gelukkig bleven we door een step-les van Teresa warm want eerlijk is eerlijk, ook savonds is het hier nu wel frisjes.

Na afgelopen week een bezoek te hebben gebracht aan Museu de Xocolate (verassend!), een jazzbar in Raval, de kapper en de slager waar we altijd vol en tipsy vandaan komen (Xampagneria) was het vrijdag ochtend vroeg tijd om het vliegtuig te pakken naar Schiphol want (tante) Antoinette had als kado voor mijn mams 50e verjaardag een ticket voor mij geboekt zodat ik bij het etentje kon zijn wat die avond plaats zou vinden! Wonder boven wonder hadden Lieke!, Patrick en Dieko alledrie hun mond kunnen houden waardoor het een verassing was dat ik in ene voor de deur stond. ’s Ochtends had Antoinette me afgezet in Neck waar ik wachtte op pap die blij verrast was toen ik in ene van de bank sprong toen hij thuis kwam rond lunchtijd. Na alle roddels uit Neck gehoord te hebben was het tijd om boodschappen te doen want ik had een waslijst meegekregen vanuit Barca voor dingen de we hier niet of nauwelijk kunnen krijgen. Gezellig samen met paps de stad in om pepernoten (voor mij) en bloembollen (voor mn huisgenoot) te halen. Toen we thuiskwamen waren Jan en Dieko er inmiddels ook en heb ik even lekker kunnen knuffelen! Daarna door naar de moerasvaren waar ik iedereen weer gezien en gesproken heb, ik vond het super gezellig en vond het heerlijk weer even thuis te zijn in het o zo platte noord-holland :D Nogmaals bedankt Antoinette!

Na wat uurtjes slaap was het om half 8 alweer tijd om op te staan en naar Schiphol te gaan want Rutger en Tatjana waren de dag ervoor in Barcelona gearriveerd! Om 1 uur was ik ter plaatse om de tourist uit te gaan hangen, wat ik helemaal niet erg vind omdat ik nog lang niet alles gezien heb hier. Nadat ze de Sagrada Familia hadden bekeken zijn we samen naar Parc Guell geweest, waar Gaudi nog wat sporen van zijn kunstzinnigheid achter had gelaten. Ook dit parc was voor mij weer een verassing; goede berg, veel bomen en struiken, kortom niet typisch stads. Na rondgewandeld te hebben zijn we in het ouderlijk huis van meneer Gaudi geweest wat nu een klein museum is. Ik heb besloten dat ik zijn organische vormen die bijna overal in terug komen wel erg mooi vind. Na de nodige foto’s (we waanden ons ten slotte in de rol van tourist) gingen we richting huis want we waren alledrie wel vrij moe.
Na ’s avonds heerlijk (maar weinig, he rut) gegeten te hebben bij Sinatra gingen we (op zoek) naar een Jazz club samen met Teresa, haar zus, Dena en Jocelyn. Gelukkig hadden we twee adressen waar het feest plaats zou kunnen vinden dus toen we de eerste probeerde en door de taxi afgezet werden ergens in the middle of nowhere, moest het het andere adres wel zijn. Na veel lopen en straatlezen hebben we het uiteindelijk toch gevonden. Eenmaal binnen waren we slightly underdressed, 80% van de vrouwen liep namelijk in polkadot-jurkjes en de mannen waren ook lekker fifties gekleed. Het mocht de pret echter niet drukken dus we begaven ons op de dansvloer waar we door de vele fanatieke dansers erachter kwam hoe je moet rock-en-rollen. De muziek was namelijk een beetje in die richting, soul/rock-around-the-clock achtig. De sfeer was goed, de mensen waren leuk en de muziek ook, en na twee uurtjes zijn we richting huis gegaan. We hadden namelijk een hele dag gepland om..

Helemaal niets te doen! Met een tas vol eten en drinken gingen we naar het park om op het gras van het zonnetje en de jongleurs te genieten. Toen de zon achter de bomen verdween zijn we nog langs het strand gelopen om daarna thuis een tukkie te doen aangezien we best brak waren. ’s Avonds met zn allen uit eten geweest toen het alweer bijna tijd was om afscheid te nemen van Rutger, Tatjana en het weekend, en de werkweek morrend welkom te heten. Gelukkig kan ik tot vrijdagmiddag terugkijken op een erg gezellig weekend wat weer veel te snel voorbij is gegaan!

Liefs en tot over 10 dagen maar weer, dan neemt mn blog hopelijk geen half uur in beslag om te lezen ;)

x